# 19. Zayn.

Zastanawiałyście się kiedyś jak to jest chodzić z Zaynem Malikiem? Zazdroszczą ci miliony dziewczyn na całym świecie, twój chłopak jest nieziemsko przystojny i kocha cię nad życie. Skąd wiem? A no stąd, że spotkał mnie taki zaszczyt. Zaczęło się od przypadkowego spotkania i przerodziło się w coś więcej. Nigdy nie byłam tak szczęśliwa jak wtedy. Szkoda tylko, że nie trwało tak długo jakbym chciała.
-Musimy się rozstać. - Oznajmił mi ni z tego ni z owego.
-Jak to? Dlaczego? - Byłam zszokowana. Przecież ostatnio układało nam się tak dobrze.
-No wiesz, niedługo mój zespół wydaje płytę. Musimy ją jakoś zareklamować. - Rzucił tak po prostu, bez cienia skruchy.
-Co ty kurwa powiedziałeś? Chyba sobie żartujesz. Czyli mam rozumieć, że nasz związek nic dla ciebie nie znaczył? - Ta sytuacja zaczęła mnie przerastać.
-Nazywaj to jak chcesz. - Odparł wzruszając ramionami.
-Może jeszcze mi powiesz, że zacząłeś ze mną chodzić tylko po to, żeby ze mną zerwać?
-Tak jakby. - Takiej odpowiedzi się nie spodziewałam. Przecież to była ironia!
-I co? Myślisz, że będę płakać?! Muszę cię rozczarować! - Po wykrzyczeniu mu tego w twarz podeszłam do komody. Odłączyłam telewizor od kontaktu i nie myśląc trzeźwo wyrzuciłam go przez okno, rozbijając szybę.
-To było dobre! Powiesz dziennikarzom, że to byłem ja? - Spytał zupełnie poważnie.
-Kurwa, ja pierdole! Co jest z tobą nie tak?! Jak ja mogłam się zakochać w kimś takim?! - Teraz byłam zła bardziej na siebie niż jego. Jak mogłam być tak naiwna?
-Nie wiem, nie mój problem. Ale zrozum. Tu chodzi o reputację mojego zespołu. Robię tam za bad boya, więc tak muszę się zachowywać. Jak nie chcesz kłamać dla prasy to nie musisz. - Kończąc ostatnie zdanie podniósł krzesło i zbijając następną szybę, wyrzucił je na chodnik za oknem.
-Ał! - Wrzasnął, a jego ramię zalało się krwią.
-Ty na prawdę nie jesteś normalny! Odbiło ci? - Nie było mi go ani trochę szkoda.
-Zamknij się i przynieś mi jakiś ręcznik! - I jeszcze miał czelność na mnie wrzeszczeć? Tego było za wiele.
-Co?! Nie rozśmieszaj mnie! Wynoś się z mojego mieszkania! - Wrzasnęłam otwierając wejściowe drzwi.
-Mam tak wyjść? - Spytał pokazując mi swoje krwawiące ramię.
-Mam to w dupie! Wynocha i obyś się wykrwawił i zdechł! - Miałam go już na prawdę dość.
-[T.I], proszę cię. - Błagał z miną zbitego psa.
-Złaź mi z oczu! - Krzyknęłam i wypchnęłam go za drzwi.
Zamknęłam je na wszystkie spusty po czym oparłam się o nie by powoli zjechać na podłogę, gdzie mogłam w spokoju popłakać.
Następnego dnia zadzwoniłam gdzie trzeba, żeby wstawili mi nowe szyby w oknach. Zaraz po nich przylazł gazeciarz. Co było na wszystkich pierwszych stronach? Oczywiście "Ostra kłótnia i zerwanie Zayna i [T.I]!". Nie chciało mi się tego czytać, od razu wywaliłam gazetę.
Dobra, wypłakałam się, mam szyby w całości, więc czas uporządkować swoje życie. "Jesteś dupkiem, nienawidzę cię, obyś zdechł w męczarniach." To ostatnia wiadomość jaką wysłałam do Zayna zanim wykasowałam jego numer.
Mimo, że tak to się skończyło to dobrze życzę Zaynowi, czyli mam nadzieję, że sprzeda tą swoją zasraną płytę w wielkich nakładach, żeby móc kupić pistolet i strzelić sobie w łeb. Wiem, to bardzo dojrzałe podejście, jestem z siebie dumna.
Co ja sobie myślałam? Że będę chodzić z gwiazdą i będziemy żyć długo i szczęśliwie? Tak, tak myślałam. Ale byłam głupia. Na szczęście teraz zmądrzałam i będę lepiej dobierać sobie chłopaków. Wszyscy bad boye z boysbandów odpadają na starcie.


LOLA