# 78. Wszyscy.

Z ciężkim sercem chciałybyśmy poinformować Was, że nasza przygoda z imaginami dobiega końca. Powodów jest zbyt wiele, by wszystkie je tu wypisywać, ale pamiętajcie, że Was kochamy xx
Z tej okazji postanowiłyśmy połączyć siły i napisać coś wspólnie. Uważamy, że może to być jeden z naszych lepszych imaginów i mamy nadzieję, że Wam również się spodoba.
Pamiętajcie o nas.
LOLA, RECKLESS, KAHN xx
_____________________________________________________________________________

Wylegiwałam się na sofie przykryta kocykiem z narysowanym Kubusiem Puchatkiem. Wnętrze pokoju wypełniała muzyka, którą wykonywał wspaniały rockmen, Fryderyk Chopin. Spojrzałam na swoje poobgryzane paznokcie. Niebieski lakier zdrapywał się z nich, a ja byłam zbyt leniwa, by go poprawić.
Leżałam na łóżku z moją przenośną maszyną elektroniczną przeznaczoną do przetwarzania informacji, które da się zapisać w formie ciągu cyfr albo sygnału ciągłego na kolanach, przeglądając nowości w ogólnoświatowej sieci komputerowej. Na początku zawitałam na stronie plotkarskiej o nazwie „Bernardyn”. Mogłam znaleźć tam najnowsze i najlepsze informacje o celebrytach.
Najnowsza książka Henryka Sienkiewicza, autora Krzyżaków, jest już dostępna w księgarniach!
Selena Gomez jako napastnik w Angielskiej drużynie rugby.
Harry Styles na lotnisku! Po randce z Królowa Elżbieta II!
Leniwie przeglądałam portal i czytałam tylko najciekawsze artykuły. Nagle usłyszałam głośne kroki i za chwilę moim oczom ukazał się mój chłopak - Liam. Na jego twarzy malował się gniew i zniecierpliwienie.
-TI, gaś tą przenośną maszynę elektroniczną przeznaczoną do przetwarzania informacji, które da się zapisać w formie ciągu cyfr albo sygnału ciągłego i zbieraj się do wyjścia. - Ponaglił mnie.
-Jakiego wyjścia? - Spytałam zdziwiona.
-Za dziesięć minut udko kurczaka zostanie panią Malik. Nie możemy się spóźnić!
-O nie! Na śmierć zapomniałam. Ale ty też jeszcze nie jesteś gotowy. - Spojrzałam na chłopaka pytająco.
-Przebiorę się na miejscu. – wzruszył ramionami i spojrzał na mnie – W tej piżamie wyglądasz dobrze. Chodź, nie ma czasu się przebrać – złapał mnie za rękę i wyprowadził z pokoju.
Zbiegliśmy po schodach i przez frontowe drzwi, wyszliśmy na dwór. Wiał ciepły wiatr, a na niebie nie było ani jednej chmury. Przed domem na chodniku stała łódź. Wykonana była z drewna, a wykończenia były pomalowane niebieską farbą. Udko kurczaka, Zayn, Louis i Niall i byli już w środku łodzi. Brakowało tylko mnie i Liama.
Weszliśmy na pokład. Za sterami siedział SpongeBob, który kierował maszyną.
-Do Kościoła, kapitanie! – krzyknął Niall do gąbki.
-Tak się cieszę, kochanie – szepną Zayn do udka kurczaka i złapał ją za rękę.
- Ja jeszcze bardziej, misiu – powiedziało udko.
-Błagam, przestańcie. Zaraz zwymiotuję – wyznał Louis i wytknął język.
Mieliśmy już nadzieję, ze jednak uda nam sie zdążyć na wesele, kiedy nagle łódź zatrzymała się na środku chodnika.
-Co się dzieje? - Spytałam zdenerwowana.
-Chyba złapaliśmy gumę. - Słusznie zauważył Niall
-I co teraz? Nie mogę spóźnić się na własne wesele! - Zamartwiał się Zayn.
Nagle usłyszeliśmy stukot kopyt w oddali. Naszym oczom ukazał się Harry na swoim jednorożcu.
-Ktoś potrzebuje podwózki? - Spytał zadowolony z siebie.
-Harry ratujesz nam życie! - Ucieszyła się udko, na widok chłopaka.
Wszyscy wyszliśmy z łodzi i wsiedliśmy na grzbiet jednorożca.
-Trzymajcie się mocno! - Ostrzegł Harry. - Hop hop. - Zwrócił się do zwierzęcia, które wzniosło się w powietrze, pozostawiając za sobą ślad w postaci tęczy i brokatu.
Po zaledwie kilku minutach znaleźliśmy się pod kościołem.
-Gdyby Harry nie wracał z randki z królową Elżbietą, na pewno byśmy nie zdążyli. Nawet nie wiesz jak wiele to dla nas znaczy, brachu. - Zayn uśmiechnął się do przyjaciela z wdzięcznością.
-A właśnie, jak tam sprawy z twoją nową dziewczyną? - Spytał Niall poruszając znacząco brwiami.
-Chyba dobrze, nie wiem tylko czy nie jest trochę za młoda. - Loczek wzruszył ramionami.
Zayn i udko poszli dopilnować ostatnich szczegółów, a Niall postanowił dotrzymać im towarzystwa. Nagle naszym oczom ukazała się Lady Gaga we własnej osobie.
-Witajcie, kochani. - Przywitała się uprzejmie.
-Oh, nie mogę uwierzyć własnym oczom! Jestem twoją wielką fanką! Co ty tu robisz? - Bełkotałam nieskładnie.
-Mam zaśpiewać pare piosenek podczas wesela. A tym czasem muszę porwać Liama. Mam dla niego strój. - Wyjaśniła, po czym łapiąc mojego chłopaka pod ramię, udała się z nim do garderoby.
Staliśmy z Harrym i Lou, nie wiedząc co mamy ze sobą zrobić kiedy nagle znikąd wyskoczył zdenerwowany Zayn.
-O mój boże, o mój boże, co ja teraz zrobię? - Mówił sam do siebie, starając się powstrzymać łzy.
-Co się stało? - Spytał Lou zmartwionym tonem, gładząc pokrzepiająco plecy przyjaciela.
-Niall zjadł udko. - Wyznał w końcu łamiącym się głosem.
-Co zrobił?! - Zdziwiliśmy się z Harrym jednocześnie. - I co teraz? - Dodał Loczek.
-Nie wiem, chyba... - Zayn urwał wpół zdania, utkwiwszy wzrok w jednym miejscu.
Wraz z Lou i Harrym, odwróciliśmy głowy w stronę, w którą wpatrywał się Malik. Naszym oczom ukazał się Liam w miesnej kreacji Lady Gagi.
-Wyglądasz przepięknie. - Wydusił Zayn zachwycony.
-Oh, dziękuję. - Policzki Paynea zalały się rumieńcem.
-Muszę zadać ci jedno bardzo ważne pytanie. - Mulat spojrzał na chłopaka poważnie.
-Jakie? - Spytał zdziwiony.
-Czy zechciałbyś zostać panią Malik? - Zayn klęknął przed moim chłopakiem wsuwając mu na palec

pierścionek z brylantem.
-Trochę mnie zaskoczyłeś. - Powiedział Liam zmieszany. - A co z udko?
-A co ze mną? - Krzyknęłam zirytowana.
-Niall ją zjadł. - Odparł Zayn, zupełnie mnie ignorując.
-W takim razie, tak. Wyjdę za ciebie. - Chłopcy rzucili się w swoje ramiona, brutalnie łamiąc moje serce.
Nie mogąc dłużej znieść tego co dzieje się wokół mnie, rzuciłam się biegiem przed siebie, wypłakując oczy. Ponieważ łzy zupełnie rozmywały mi obraz, nie miałam pojęcia dokąd zmierzam. Nagle wpadłam na kogoś, cudem unikając upadku.
-Przepraszam, nie zauważyłem cię, bo biegłem przed siebie, wypłakując oczy. - Usłyszałam załamany głos Nialla.
-To tak jak ja. - Odparłam w ten sam sposób.
-Co się stało? - Zdziwił się blondyn.
-Zayn i Liam się zaręczyli. A ty czemu płaczesz? - Spytałam ocierając łzy.
-Miałem wyrzuty sumienia, po tym jak zjadłem narzeczoną Malika. A teraz mam jeszcze większe, bo przez to, teraz cierpisz i ty. - Niall spuścił głowę.
-Hej! Gdzie wy się podziewacie! Zaraz zaczyna sie ślub! - Usłyszeliśmy głos Louisa.
-Nie wiem czy dam radę tam isć. - Powiedziałam przeczesując włosy palcami.
-Ja tak samo. - Zgodził się Niall.
-Zapominacie, że nie wy jesteście tu najważniejsi. To najpiękniejszy dzień w życiu Zayna i Liama, jesteśmy ich przyjaciółmi, nie możemy go zniszczyć. - Skarcił nas Lou ostrym tonem.
-Masz rację. - Przyznałam.
-No to na co czekacie? Migiem do kościoła. - Ponaglił nas Louis.
-Ej, a gdzie twoja osoba towarzysząca? - Spytał Niall przyjaciela.
-Robert? Powiedział, że chwile się spóźni. Ah, ten Pattinson. - Westchnął chłopak.
Ślub trwał nieco ponad godzinę, po czym wraz z resztą gości przenieśliśmy się do sali, w której odbyło się wesele.
Pierwszym tańcem pary młodej był harlem shake. Nigdy nie wzruszyłam się tak jak widząc mojego przyjaciela i chłopaka tańczących ze sobą w rytmie dubstepu.

_____________________________________________________________________________

A prawda jest taka, że wszystko to było tylko dowcipem. I imagin i wiadomość o naszym odejściu. Traktujemy Was jak przyjaciółki i postanowiłyśmy zrobić Wam mały żart. Mamy nadzieję, że nie macie nam tego za złe :D
Nie martwcie się, nie kończymy z pisaniem imaginów. Jesteśmy tu dla Was i nigdzie się nie wybieramy xx